จอม เชื่อว่าถ้าเขาสามารถกลบเสียงปืนได้ด้วยเสียงปืนในมือที่ดังกว่า ความสงบจะเกิดขึ้นทันที แต่ปัญหาอยุ่ที่ปืนกระบอกอื่นๆ อีกมาก ก็พร้อมจะกลบเสียงปืนของเขาเช่นกัน สุดท้ายก็อยู่ที่ว่า …มือใครจะเหนือกว่ากัน…

ปีพุทธศักราช 2499 : จอม เฉียด บวร กำลังใกล้จะจบจากเทคนิคช่างกล แต่บังเอิญว่าทั้งสามดันไปแอบดูการทำข้อตกลงของสามก๊กใหญ่ในพระนครยุคนั้น อันมีแก๊งค์ของ สัว / บ้วน / เฮง การตกลงในครั้งนั้นไม่เป็นผล พลตำรวจจ้อยหลงเข้ามา ขณะที่สามแก๊งค์เข้าต่อยตีถล่มกันอย่างเอาเป็นเอาตาย พลจ้อยเกือบโดนลูกหลงเสียชีวิต ดีแต่ว่าจอมช่วยเอาไว้ บวรหนีรอดไปกับบ้วนผู้เป็นพ่อ ส่วนจอม กับเฉียดถูกจับสอบสวนโดยสัว เหตุการณ์ในครั้งนั้น สัวประทับใจกับการมีใจเป็นนักเลงของจอม ทำให้สัวยอมปล่อยจอมกับเฉียดไป บอกว่าถ้าจอมออกจากโรงเรียนให้มาทำงานกับตน

จอม เฉียด บวร ใช้ชีวิตนักเรียนหัวไม้ จอมสนิทกับลุงแบน คนขายยาปาหี่ข้างถนน กับบุญตา หลานสาวปากดี บุญตาแอบชอบจอม แต่จอมไม่สนใจเพราะชอบอยู่กับพรพรรณ นักเรียนพานิชย์ปีสุดท้าย ผู้หลงใหลอยู่กับแสงสีและชื่อเสียงเงินทอง พรพรรณไม่สนใจจอมนักเพราะจอมมีฐานะไม่ค่อยดี เธอกลับไปสนใจบวรซึ่งเป็นลูกเถ้าแก่บ้วน ทว่าบวรกลับไปหลงไหลจำปา เด็กของเฉียดแต่เฉียดไม่ใส่ใจจำปาเท่าไหร่ ไปให้ความสำคัญกับบุญตามากกว่า

วันหนึ่งขณะที่ ลุงแบน กับ บุญตา กำลังเล่นปาหี่ขายยาอยู่ข้างถนน รถของสัวก็มายางแตกอยู่ไม่ไกลนัก ระหว่างรอเปลี่ยนยางสัวก็มายืนดูปาหี่ลุงแบน สัวจำได้ว่าลุงแบนคือ เปี๊ยก ซัมมิท นักเลงรุ่นเก่าที่เคยมีคดีปล้นทองคำแท่งแล้วก็คดีก็เงียบหายไป พร้อมกับทองแท่งจำนวนหนึ่ง ไม่มีใครรู้ว่าทองเหล่านั้นจมหายไปกับสายน้ำพร้อมกับ เวิ้ง นาครเกษม สหายร่วมปล้นของลุงแบนรึไม่

ปาหี่ถึงช่วงปล่อยงู เกิดอุบัติเหตุงูหลุดงูพิษพุ่งเข้าหาสัว แต่ว่าจอมช่วยจับงูเอาไว้ได้ เป็นอีกครั้งที่ สัว ชวนจอมไปทำงานด้วย ไม่มีใครรู้ว่างูที่หลุดเป็นเพราะความตั้งใจของลุงแบน เพราะมีเรื่องราวแต่หนหลังกันมากับสัว…