จดจำวันที่เราอยู่ด้วยกันทุกๆเย็น ยืนกินขนมและดื่มน้ำถุงเดียวกัน หวานและซึ้งจนฉันใจเริ่มสั่น และไม่คิดคนอย่างฉันจะพบเธอนั่งร้องเพลงกับเธอ สบตาเธอจนเขินอายดูเราสองช่างมีความรักจริงใจ แม้ว่าฉันมันไม่มีอะไร อยากขอบใจที่เธอมีใจให้กัน* แล้ววันนี้ก็ไม่หวานดังเก่า ก็คนเรามันต้องมีเส้นทางเดินใหม่ความจำเจหรือบางอย่างอาจเปลี่ยนหัวใจ ไม่ต้องบอกอะไรก็รู้ดี* ฉันรู้ว่าเธอน่ะอายเพื่อนเธอที่ต้องมาเจอฉันบ่อย ก็เงินมันน้อยไม่พอจะเลี้ยงใครๆ อยากพาไปดูหนังก็ยังไม่มีตังค์ใช้ ฉันขอเดินจากไปไม่ว่ากันจากกันขอให้เธอโปรดจดจำความรักเรา วันที่เหงาให้เธอมีฉันในใจแล้วพอฉันได้ดีเมื่อไหร่ บอกได้ไหมว่าจะรอมาพบกัน(ซ้ำ * , **)อยากพาไปดูหนังก็ยังไม่มีตังค์ใช้ แต่รักเธอกว่าใครก็แล้วกัน
l 
