เหมือนแม่ไม้มวยไทย โดนตรงที่กลางใจคล้ายพายุลูกใหญ่ ตรงมาซัดชายฝั่งโอ้เรา เหตุไฉน เกิดพร่ำเพ้อละเมอไปไกลเพียงแค่พบเธอฉันได้พบคนงาม กลางสยามสแควร์ผู้คนที่จอแจ ทำเราแคล้วคลาดกันสวรรค์ เธออยู่ไหน อยากจูงมือแล้วเดินกันไปไปถึงวิมาน*เจอแล้วดวงใจ สะดุดรักเธอ เจอสะดุดรักเธอนั่นไงรอยยิ้มพิมพ์ใจ ยามเขินอาย หลบตาอยากคบนงคราญ สะดุดรักเธอเจอสะดุดรักเพียงไม่นานยามแรกเจอกัน พลันลุ่มหลงเหมือนดอกไม้นานา บานรายล้อมกายาเมื่อตัวฉันได้มา เบอร์โทรของกานดาโอ้ไย เหตุไฉน โลกช่างสวยงดงามเกินใครเพียงแค่มีเบอร์( * )เธออยู่ไหน อยากจูงมือแล้วเดินกันไป ไปถึงวิมาน( * )
l 
