รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว ไม่มีอะไรจะให้อย่างเขา เธอไม่รักไม่รักหรอกคนอย่างเรา ไม่มีอย่างเขา ที่เธอต้องการ
เรามันน้อยบุญวาสนา ไม่มีปัญญาจะไปแข่งขัน เขาชนะชนะขาดลอยอย่างนั้น จะให้เธอหันมองเราได้ไง
*เรามันแค่หิ่งห้อย น้อยแสงหมดแรงสู้ไหว เขาเป็นดั่งตะวันบนฟ้าไกล ที่เธอมั่นใจ ให้เขาเป็นคนสำคัญ
**รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว แต่ภายในใจก็ยังแอบฝัน วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน เธออาจจะหันมามองฉันบ้าง
(*,**)
วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมาย
|