รู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอไปไหนมาเห็นอยู่ตำตา ว่าเธอไปกับเขานับได้เกือบเดือน ที่ฉันไม่เจอะเธอแม้เงารู้รึเปล่า ว่าฉันคิดมากเท่าใดแค่หลับตาลง ก็พอนึกภาพออกไม่บอกก็รู้ ว่าเธอทำอะไรเมื่ออยู่กับเขา เธอเองคงจะใจถึงใจคิดเมื่อไหร่ มันเหมือนมีดกรีดทุกทีแต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจจะไม่เอ่ยถามซักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจจะโอบกอดเธอ แม้ว่าเธอเคยกอดใครไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่างฉันจับมือเธอ ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อไม่อยากจะคิด ว่าเหลือซักแค่ไหนทุกสิ่งที่ฉัน ได้เคยเฝ้าถนอมด้วยหัวใจเธอคงให้ ให้เขาไปหมดแล้วแต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจจะไม่เอ่ยถามซักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจจะโอบกอดเธอ แม้ว่าเธอเคยกอดใครไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่างไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง
l 
