บังเอิญที่เราเพิ่งได้พบกันและบังเอิญที่ใจฉันไม่มีใครรังเกียจไหมถ้าฉันจะขอเป็นเพื่อนใหม่ไม่ทราบว่าพอจะให้กันได้หรือเปล่าก็พอจะรู้ว่าเธอชอบใครและหมดใจก็ให้เขาเพียงคนเดียวแบ่งให้ฉันบ้างได้ไหมขอแค่นิดเดียวแค่เหลียวมามองให้ฉันได้พอชื่นใจแม้จะไม่ได้เป็นคนสำคัญ ก็ยังยืนยันเรื่อยไปว่าใจที่มีทั้งหมดจะให้เธอเพราะเธอนั้นเป็นดังความฝันเป็นทุกอย่างที่เคยหวังใช่ว่ามันจะเจอได้ง่ายดายให้เธอได้หมดในใจฉันขอโอกาสอยู่ใกล้กันความฝันจะจริงไม่จริงอยู่ที่เธอเวลาไม่มีสักคนเข้าใจและบางครั้งที่ต้องร้องไห้คนเดียวจะไม่ขอให้คิดถึงกันแค่ยึดเหนี่ยวฉันขอแค่เพียงได้เช็ดน้ำตาให้เธอก็ดีที่เราได้มาพบกันทำให้ฉันลืมคำว่าไม่มีใครจะไม่หันมามองเพื่อนใหม่เลยหรือไงคิดถึงคราวใดใจฉันก็อยู่ที่เธอแม้จะไม่ได้เป็นคนสำคัญ ก็ยังยืนยันเรื่อยไปว่าใจที่มีทั้งหมดจะให้เธอเพราะเธอนั้นเป็นดังความฝันเป็นทุกอย่างที่เคยหวังใช่ว่ามันจะเจอได้ง่ายดายให้เธอได้หมดในใจฉันขอโอกาสอยู่ใกล้กันความฝันจะจริงไม่จริงอยู่ที่เธอแม้จะไม่ได้เป็นคนสำคัญ ก็ยังยืนยันเรื่อยไปว่าใจที่มีทั้งหมดจะให้เธอเพราะเธอนั้นเป็นดังความฝันเป็นทุกอย่างที่เคยหวังใช่ว่ามันจะเจอได้ง่ายดายให้เธอได้หมดในใจฉันขอโอกาสอยู่ใกล้กันความฝันจะจริงไม่จริงอยู่ที่เธอให้เธอได้หมดในใจฉัน ขอโอกาสอยู่ใกล้กันความฝันจะจริงไม่จริงอยู่ที่เธอความฝันจะจริงไม่จริงอยู่ที่เธอ
l 
