กลับมาหาเธอ โดยรู้ดี ว่าวันนี้ต้องเจอ เธอมีคนใหม่ เจอะ เขาและเธอ อยุ่เคียงข้างกาย แต่ยังไงก็คงต้องมา ก็ยังคาใจ ข้างในลึก ๆ ที่เธอลืมกัน ไม่ทันพูดคำลา จืดจางกันไป ไม่ทันพบหน้า จึงต้องมา ๆ หาเธอ บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น บอกคนของเธอ ให้เข้าใจ ว่าทำไม ฉันจึงจงใจมา แค่เพียงไม่นาน คงไม่ว่า ให้เวลาได้ลา ซักคำ (ลาซักคำ) ก็ยังคาใจ ข้างในลึก ๆ ที่เธอลืมกัน ไม่ทันพูดคำลา จืดจางกันไป ไม่ทันพบหน้า จึงต้องมา ๆ หาเธอ บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น ที่ต้องการ เพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพังโดยไม่มีคนอื่น ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง เอยคำลา คำที่มัน คาใจ
l 
