มาอยู่ในงานเลี้ยง พบผู้คนที่หลากหลาย เสียงเพลงที่ช่วยผ่อนคลาย ให้ไม่เดียวดายอีกครั้ง ออกจากงานเลี้ยง เหลือก็เพียงเราเท่านั้น นั่งคุยกับความเงียบงัน เหมือนเดิมในรถคู่ใจ หันมองไปทีไร ก็ไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆ กัน ออกมาคนเดียว กลับบ้านคนเดียวอย่างทุกครั้ง ไม่มีใครให้คุย นั่งรถคนเดียวเปิดเพลงมันให้ดังๆ ถึงแม้จะฟัง ถึงแม้จะดังแค่ไหน ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ มีคนออกไปไหน ใช้เวลาด้วยกันนั้น พูดคุยและแลกเปลี่ยนกัน ถึงความในใจที่มี จะมีใครไหม ที่รู้สึกอย่างตัวฉัน ฟ้าช่วยให้เราเจอะกัน รักกันจริงๆ สักที หันมองไปทีไร ก็ไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆ กัน ออกมาคนเดียว กลับบ้านคนเดียวอย่างทุกครั้ง ไม่มีใครให้คุย นั่งรถคนเดียวเปิดเพลงมันให้ดังๆ ถึงแม้จะฟัง ถึงแม้จะดังแค่ไหน ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ
l 
