ในแจกันมีดอกไม้ สีที่เธอบอกว่าหวานมันยังวางอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าวันใดมุมเดิมที่เธอนอนดูหนัง ยังกวาดยังถูอยู่ร่ำไปเผื่อไว้ วันนี้บางทีเธอนั้นจะมาเหตุการณ์ไม่เคยจะเปลี่ยนผัน ฉันยังจำวันเวลายังรอ ไม่ว่ายาวนานเท่าไรเมื่อชีวิตฉันเหลืออยู่แค่นี้ แค่ภาพดีๆ ในใจฉันจะทนอยู่ได้ยังไง หากเธอไม่คืนย้อนมาความหวังคือสิ่งสุดท้าย เหลือจิตใจที่มันอ่อนล้ารู้ดีจะไม่มีใครกลับมา แต่ไม่กล้าลืมนาฬิกาหยุดเคลื่อนไหว เสียงในใจบอกกับฉันเธอยังคงอยู่ตรงนั้น ไม่ทิ้งกันไปกลิ่นควันกาแฟในตอนเช้า ถ้วยเก่าที่คุ้นปากของใครตั้งไว้ พรุ่งนี้บางทีเธอนั้นจะมาเหตุการณ์ไม่เคยยอมเปลี่ยนผัน ฉันไม่เคยมีวันเวลาจะรอ ไม่ว่ายาวนานเท่าไร
l 
